🔥تاریخچه چهارشنبه سوری🔥

🔥تاریخچه چهارشنبه سوری🔥

🔥تاریخچه چهارشنبه سوری

جشن سور از قدیم در ایران رسم بوده است که جشنی مردمی و ملی است و نام آن را چهارشنبه سوری می دانند که پرچم دار نوروز می‌باشد. در ایران باستان در آخر هر ماه جشنی به نام سور رسم بود و از طرفی اعراب چهارشنبه را (یوم الارباع) می دانستند که از روزهای شوم و نحس به شمار می‌رفت.

آنها معتقد بودند که روزهای نحس و شوم را باید با شادمانی گذراند. این جشن متعلق به مردم ایران بوده است و هیچ وقت جشنی صرفا زرتشتی نبوده. برخی دیگر هم معتقدند که چهارشنبه سوری قبل از اسلام، بنا به یاد بود پریدن سیاوش از روی آتش بوده است. نظافت و عفونت زدایی از اهداف غیرآیینی برای این جشن می‌باشند.

به هر حال در ایران قبل از اسلام جشن‌های زیادی در هر ماه برگزار می‌شد، که چهارشنبه سوری باستانی هم یکی از آن‌ها بوده است.

🔥شعر شب چهارشنبه ‌سوری چیست؟

در شهرهای مختلف به زبان‌ها و گویش‌های گوناگون ترانه‌های متنوعی در این شب خوانده می‌شود؛ اما قدیمی‌ترین و مشهورترین شعر و تصنیف فارسی ترانه‌ای است که پرویز خطیبی بدین مضمون آن را سروده است:
سرخی تو از من زردی من از تو
گرمی تو از من سردی من از تو
بگو تو با صد رو بلا ز تنها دور
شکر خدا چون شد بساط شادی جور
همه این‌ها ضروری است شب چهارشنبه‌سوریست
شب چهارشنبه‌سوریست همه این‌ها ضروری است
بدو برو بته بیار دور بر حیاط بذار
غروب که شد الوش بزن تا همه از روش بپرند
همه این‌ها ضروری است شب چهارشنبه‌سوریست
شب چهارشنبه‌سوریست همه این‌ها ضروری است
گوش واستادن زیر گذر واسه ی ما بیار خبر
که سال نو سال کیست نوبت اقبال کیست
همه این‌ها ضروری است شب چهارشنبه‌سوریست
شب چهارشنبه‌سوریست همه این‌ها ضروری است
ای دل خنده به تن حیاتِ طی شد سردی بهمن و دی
می‌دهد مژده باد بهاری خوش‌تر از این شود روزگاری
در دل شعله‌های فروزان کهنه‌ها را سراسر بسوزان
همه این‌ها ضروری است شب چهارشنبه‌سوریست
شب چهارشنبه‌سوریست همه این‌ها ضروری است

🔥مهم‌ترین رسم چهارشنبه سوری

گردآوری هیزم، بوته، آشغال‌های به جا مانده از خانه تکانی و روشن کردن آتش با آن‌هاست. این رسم معمولا در کنار دوستان و خانواده برگزار می‌شود و افراد با جمع شدن دور آتش، این شب را گرامی می‌دارند. از مهم‌ترین رسوم چهارشنبه سوری که بین همه ایرانی‌ها مشترک است، پریدن از روی آتش و خواندن سرودی با مضمون «زردی من از تو، سرخی تو از من» است. این جمله نوعی دعاست که از آتش می‌خواهیم بیماری و مشکلات را از ما بگیرد و به جای آن سرخی (نشان از سلامتی) و شادی به ما بدهد

ارسال دیدگاه

    هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.